(na zboczu góry)

См. также в других словарях:

• serpentyna — ż IV, CMs. serpentynanie; lm D. serpentynayn 1. «droga prowadząca po zboczu góry zakosami, łączonymi za pomocą łuków o stosunkowo małych promieniach; droga górska mająca wiele zakrętów» Wąska, szeroka serpentyna. Do schroniska szli serpentyną. ∆… …   Słownik języka polskiego

• szus — m IV, D. u a. a, Ms. szussie; lm M. y 1. zwykle w lm, pot. «wybryki, wyskoki» Miewać dziwne szusy. 2. sport. «szybki zjazd na nartach po zboczu góry, wzniesienia (zwłaszcza w linii spadku stoku)» Jechać, zjeżdżać szusem. Przejechać całą trasę… …   Słownik języka polskiego

• rumowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usypisko cegieł, resztek murów, fragmentów elementów budowlanych pozostałe po jakiejś budowli; gruzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rumowisko domu, fabryki. Po …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żłób — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. żłobu, Mc. żłobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długa skrzynia lub drabinka, przymocowana do ściany w oborze lub w stajni, do której wkłada się paszę dla bydła, koni : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zjazd — m IV, D. u, Ms. zjeździe; lm M. y 1. «jazda z góry na dół; zjeżdżanie, zjechanie» Zjazd po śliskiej drodze, po łagodnym zboczu. Zjazd ze stromej góry. Zjazd windą, kolejką, samochodem, na rowerze, na nartach, na sankach. Trasa zjazdu. Zjazd do… …   Słownik języka polskiego

• zjechać — dk, zjadę, zjedziesz, zjedź, zjechaćał, zjechaćany zjeżdżać ndk I, zjechaćam, zjechaćasz, zjechaćają, zjechaćaj, zjechaćał, zjechaćany 1. «jadąc z góry znaleźć się niżej, na dole; zsunąć się po czymś» Zjeżdżać brawurowo, ostrożnie. Zjechać w dół …   Słownik języka polskiego

• grzęda — ż IV, CMs. grzędaędzie; lm D. grzędaęd 1. «pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu odgraniczony rowkami» Grzęda kwiatowa. Grzęda fasoli, grochu, kapusty, ogórków. 2. «żerdź, drążek, pręt, na którym odpoczywa ptactwo domowe» Kurza grzęda. □ Daj… …   Słownik języka polskiego

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

• grzęda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grzędaędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu, odgrodzony rowkiem od sąsiedniego; zagon : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grzęda kapusty, ogórków.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień